و نفر بر روی تاتامی مقابل هم ایستاده اند. اولی حمله را آغاز می کند و با تمام سرعت به سمت حریفش یورش می برد ولی با یک جاخالی از سمت حریف غافلگیر می شود. هنوز ذهنش از حالت آشفتگی در نیامده بود که احساس کرد در اختیار حریف چپ و راست می شود و تا بخواهد تعادلش را حفظ کند ، مُچش پیچ میخورد و پرت هوا می شود ...
این جریان کاربرد آی کی دو را از زبان مهاجم (که خود او هم آی کی دو کا است) توصیف می شود. ولی این قضیه چقدر صحت دارد؟ واقعاً یک آی کی دو کا می تواند حمله ای خطرناک را خنثی کند و مهاجم را در اختیار خود در آورد یا نه همه اش فیلم است و تمامی پرتاب ها و قفل مفصل ها نمایش است؟
آیا واقعاً آی کی دو کاران می توانند هنرشان را بر روی یک حریف سرسخت که در سبک دیگری کار کرده پیاده کنند یا فقط زمانی می توانند هنرنمایی کنند که حریفشان با آن ها هماهنگ شده و برای نمکین شدن اجرای فنون ، حریف (یا اوکه) آخر هر تکنیکی روی هوا اوکمی (اُفت) بزند؟!