بسم الله الرحمن الرحیم
حاضر جوابی شاگرد
داخل باشگاه ، بعد از نرمش ، استاد همه ما را دور دوجو ، سیزا (دو زانو) نشانده بود و تکنیک تک تک رده ها را چک می کرد. یکی از شاگردان رده پایین که پسری 13 ساله بود ، در اجرای تکنیک ها گیج می زد! و استاد هرچه برایش توضیح می داد متوجه نمی شد. آخرش سن سی از دستش نا امید شد و به او گفت : « "ماهی" چقدر می خوری؟» همه ما از سؤال غیر متوقعه استاد ماتمان برد! پسر گفت : «چی...؟». استاد باز سؤالش را تکرار کرد و ما همه دو زاریمان افتاد و خندیدیم. آن پسر همچون عاقل اندر سفیه ، با اعتماد به نفس گفت: «هر روز می خورم...» همه از حاضر جوابی اش تعجب کردیم ولی پاسخ استاد شنیدنی بود: «هر روز می خوری؟؟؟!........ حتماً ماهی هایت فاسد اند!» باز همه رفتیم رو فاز خنده.
شاگردان سرمایه های استاد اند. ولی گاهی اوقات رفتار هایی از آن ها سر می زند که موجب دلسردی استاد خود می شوند. انگار یک پارچ آب یخ رو کله استادشان ریخته اند!!! معلم (سن سی) قصدش اصلاح و تربیت شاگرد خودش است. هیچ گاه سرمایه ی خودش را تحقیر نمی کند.
وبلاگ بسیار زیبا و قلم دلنشین و مطالب جامع و خوبی دارید
براتون آرزوی موفقیت و سربلندی دارم